Multi-factor authenticatie bevat altijd meer dan één factoren (in de meeste gevallen drie). Dit is meteen het verschil met 2FA, welke altijd beperkt is tot twee factoren.
Genoemde factoren bestaan uit:
- Kennis; de gebruiker geeft alleen informatie met zijn specifieke kennis, zoals een wachtwoord of antwoorden op specifieke vragen.
- Bezit; de gebruiker levert een item dat specifiek in het bezit is, zoals een pincode of een eenmalig wachtwoord.
- Persoonlijk kenmerk - de gebruiker vertrouwt op een kenmerk dat uniek is voor wie de gebruiker is, zoals een vingerafdruk of spraakherkenning.
